.... زن مگو دست خدا در آستین ! وقتی تو متولد شدی ، حسین(ع) بیشتر از همه خوشحال شد. بانو! می دانی چرا؟ زیرا کربلا را بدون تو،ای بزرگ پرستار صحرای بلا ، نمی شد تصورکرد.... و کربلا مفهوم زینب بود و حسین... بانو! تولد تو، تولد صبر بود و تولد اشک.... روزی که تو پا به این جهان گذاشتی،صبر با همه عظمتش نزد تو تعظیم کرد وتو صبر را مفهومی دگر عطا کردی...مفهومی که فرای عظمت صبر بود و فروتر از نازنین وجود تو... میلاد پر فروغ تو را،ای بانو!ای زهرای کربلا ! ای حسین در آیینه تانیث! ای یادگار علی (ع) و زین اب ..... به حسین و شیعیانش تبریک می گویم.... بانو جان! خوش اومدی ..... مقدمت نورباران.... و بغض بارانی سوریه دوباره در دلم بارید.... بانو جان ! وعده دیدار ... مزار غریبت... و سوریه را عجیب شباهت بود به کربلا .... 
| Design By : Pars Skin |
