توي دلم به خودم لعن و نفرين ميفرستادم ک اي آدم بدبخت ! تو شب قدرم اينجا بودي ؟؟ يادش بخير .. شب قدر با هم صحن جامع بوديم...

اما بعد از عمري بيهودگي طي کردن به اين نتيجه رسيدم ک خيلي مهم نيس آدم در مناسبت هاي خاص کجا باشه .. يه وقت ميبيني وسط بهشتي ترين نقطه ي زمينه و دلش هنوز جهنمي ... دله رو باس بسازيم... همين دلي ک ميگن حرمتش از کعبه بالاتره .. ما واسه کعبه آه مي کشيم اما تا حالا ديدي دلمون انقد براي خودمون ارزش داشته باشه ؟.... هعععييييي....