مي گويند مي آيي ، مي آيي سوار بر اسب سپيد انتظار .
مي گويند مي آيي ، مي آيي ذوالفقار علي (ع) به دوش ، پرچم محمد (ص) به دست . مي گويند مي آيي ، مي آيي و انتقام ياس کبود را مي گيري . ياس کبود ! صبر کن قائمت با شيشه دارو و درمان خواهد آمد .

هنوز صداي ناله و مناجات علي (ع) از نخلستانهاي مدينه از دل تاريخ به گوش مي رسد . اي مرهم اسرار تنهايي علي (ع) بيا .

شيعه مظلوم و تنهاست . ديو استکبار سايه سنگين خود را همه جا گسترده است . اماکن متبرکه ، که قلب جهان اسلام است ناجوانمردانه هتک حرمت مي کنند . تا کي مي توان اين همه ظلم و ستم را تحمل کرد و ساکت بود ؟

مولايم ! ما تنها به اين اميد دل پر درد خود را تسکين مي دهيم که روزي آقايمان مي آيد و انتقام مسلمانان را مي گيرد .

چه کنم تا تو بيايي . . . .