کاش مي دانستيم کجائيد ، مي آمديم و خاک پايت را توتياي چشممان مي کرديم . " اين استقرت بک النّوي ؟ "

ندبه تا کي ؟ فراق تا کي ؟ تا کي بگوييم يوسف گم شده زهرا ، کجاييد ؟ کعبه عشق ما تويي ، قبله گاه عاشقان تويي . تويي ، اي تمام هستي ما .

مي دانم که با لبخندي که نشانه رضايت توست خواهي گفت : " براي فرجم دعا کنيد ، چرا که دعا تسکين دهنده دلهاست . خواهم آمد ؛ اما براي آمدنم سرباز مي خواهم ، هزاران مالک اشتر مي خواهم که بتوانم آنها را فرمانده لشکر خود کنم . پس بر شماست که سرباز من باشيد و مرا ياري کنيد .

مولايم ! در ساحل انتظار به تماشاي آمدنت مي نشينم تا روزي که بيايي و جهان را گلستان کني . ما همه منتظران توييم يا مهدي (عج) ! [گل]